ถ้าจะให้นึกถึง "บุคคลสำคัญของโลก" คุณนึกถึงใครบ้าง?
ทอมัส เอดิสัน, พี่น้องตระกูลไรท์, อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์, บิลเกตส์, สตีฟจ๊อบส์, ฯลฯ
ถ้าถามต่อไปว่า "ทำไมบุคคลเหล่านี้ถึงเป็นบุคคลสำคัญ"
คุณก็คงนึกถึงผลงานหรือสิ่งประดิษฐ์ของบุคคลเหล่านี้
พักคำตอบของคุณไว้ก่อน
แล้วมาดูพระดำรัสขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้กัน
พระผู้มีพระภาคตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า
"ภิกษุทั้งหลาย บุคคลผู้เป็นเอกเมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อเกื้อกูลแก่คนหมู่มาก เพื่อสุขแก่คนหมู่มาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
บุคคลผู้เป็นเอกคือใคร คือ พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
บุคคลผู้เป็นเอกนี้แลเมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อเกื้อกูลแก่คนหมู่มาก เพื่อสุขแก่คนหมู่มาก เพื่ออนุเคราะห์ชาวโลก เพื่อประโยชน์ เพื่อเกื้อกูล เพื่อสุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย"
เอาล่ะ ทีนี้มาดูผลงานที่บุคคลสำคัญของโลกได้ทำไว้ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องบิน หลักฟิสิกส์ เครื่องคอมพิวเตอร์ สมาร์ทโฟน ฯลฯ สิ่งเหล่านี้แม้จะอำนวยประโยชน์ให้ชาวโลกมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น สะดวกสบายขึ้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้มีความสุขมากขึ้นเสมอไป และอาจทำให้มีทุกข์เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากสิ่งเหล่านั้นด้วยซ้ำ
หรือแม้สิ่งนั้นจะเป็นผลงานด้านอื่น เช่น การเป็นผู้นำต่อต้านการเหยียดสีผิว การเป็นผู้นำเรียกร้องสิทธิมนุษยชน ฯลฯ ก็ยังไม่สามารถทำประโยชน์ให้ในโลกหน้าได้
แต่สิ่งที่บุคคลผู้เป็นเอกเพียงหนึ่งเดียวคือ พระพุทธเจ้า ได้ทรงกระทำไว้
ก็คือการที่พระองค์ได้ตรัสรู้พระธรรมอันประเสริฐ และทรงนำมาแสดงแก่ชาวโลก
พระองค์ทรงแสดงให้เรารู้จักทาน (การให้) และรู้ว่าอานิสงส์ของทาน (การให้) คืออย่างไร
พระองค์ทรงแสดงให้เรารู้จักศีล และรู้ว่าอานิสงส์ของการรักษาศีลเป็นอย่างไร โทษของการละเมิดศีลเป็นอย่างไร
พระองค์ทรงแสดงให้เรารู้จักกรรมที่เป็นอกุศล และรู้ว่าวิบาก (ผล) ของกรรมที่เป็นอกุศลเป็นอย่างไร
พระองค์ทรงแสดงให้เรารู้จักกรรมที่เป็นกุศล และรู้ว่าวิบาก (ผล) ของกรรมที่เป็นกุศลเป็นอย่างไร
พระองค์ทรงแสดงธรรมสำหรับฆราวาสผู้อยู่ครองเรือน และธรรมสำหรับบรรพชิตผู้ละเรือน
พระองค์ทรงแสดงธรรมเพื่อประโยชน์แก่สัตว์โลกทั้งปวง ทั้งมนุษย์ เทวดา มาร พรหม
พระองค์ทรงแสดงธรรมเพื่อประโยชน์สุขทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า
พระองค์ทรงแสดงธรรมที่มีความงาม (ประโยชน์) ทั้งในเบื้องต้น ในท่ามกลาง และในที่สุด
... ฯลฯ ...
ธรรมเหล่านี้ที่พระองค์ทรงนำมาแสดงนั้น เป็นไปเพื่อสุขแต่ฝ่ายเดียว ไม่มีโทษเลย
(ผู้ที่ปฏิบัติแล้วจึงจะรู้ชัดด้วยตนเอง)
ฉะนั้น เราจึงควรให้ความสำคัญในการศึกษาและปฏิบัติตามพระธรรมวินัยที่บุคคลผู้เป็นเอกได้ทรงแสดงไว้แล้ว
ทั้งนี้ เพื่อประโยชน์สุขของเราทั้งในโลกนี้และในโลกหน้านั่นเอง
